Łysienie bliznowaciejące, znane również jako łysienie bliznowate, jest jedną z bardziej złożonych i trudniejszych w leczeniu form utraty włosów. Charakteryzuje się nieodwracalnym zniszczeniem mieszków włosowych, co prowadzi do trwałego braku owłosienia w dotkniętych obszarach skóry głowy. W artykule przybliżamy naturę tego schorzenia, jego przyczyny, objawy oraz dostępne metody leczenia.
Co to jest i jak wygląda łysienie bliznowaciejące?
Łysienie bliznowaciejące to choroba charakteryzująca się permanentnym uszkodzeniem mieszków włosowych. Warto więc poznać to podstępne schorzenie, jakim jest łysienie bliznowaciejące. Jak wygląda proces chorobowy? Prowadzi on przede wszystkim do powstania blizn, które zastępują mieszki włosowe i uniemożliwiają odrost włosów. W zależności od rodzaju łysienia bliznowaciejącego objawy mogą się różnić, ale często obejmują zaczerwienienie, swędzenie, ból, a także widoczne blizny na skórze głowy.
Na początku łysienie bliznowaciejące może wyglądać podobnie do innych form łysienia, takich jak łysienie plackowate, jednak z czasem różnice stają się bardziej wyraźne. Blizny stają się widoczne, a włosy wokół nich mogą wydawać się przerzedzone lub całkowicie zaniknąć. Kobiety w okresie menopauzalnym najczęściej dotyka łysienie czołowe bliznowaciejące. Łysienie całkowite charakteryzujące się pełną utratą włosów może natomiast wystąpić u obu płci. Aby nauczyć się rozpoznawać rodzaje łysienia, warto dowiedzieć się również co to jest łysienie telogenowe oraz czym jest łysienie androgenowe.
Jakie są przyczyny łysienia bliznowaciejącego?
Przyczyny łysienia bliznowaciejącego są różnorodne i mogą być związane z kilkoma czynnikami. Do najczęstszych przyczyn należą:
- choroby autoimmunologiczne – wiele przypadków łysienia bliznowaciejącego jest związanych z autoimmunologicznymi reakcjami organizmu, w których układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe,
- infekcje – bakteryjne, wirusowe lub grzybicze infekcje skóry głowy mogą prowadzić do stanu zapalnego, który uszkadza mieszki włosowe,
- urazy mechaniczne – urazy fizyczne skóry głowy, takie jak poparzenia lub skaleczenia, mogą prowadzić do powstania blizn,
- czynniki genetyczne – predyspozycje genetyczne mogą również odgrywać istotną rolę w rozwoju tego schorzenia.
Pierwsze objawy łysienia bliznowaciejącego
Pierwsze objawy łysienia bliznowaciejącego mogą być subtelne i trudne do połączenia z chorobą. Jak rozpoznać łysienie bliznowaciejące? Objawy najczęściej obejmują:
- swędzenie i pieczenie – uczucie swędzenia lub pieczenia skóry głowy może być pierwszym sygnałem, że coś jest nie tak,
- zaczerwienienie i obrzęk – skóra wokół dotkniętych chorobą obszarów może być zaczerwieniona i opuchnięta,
- ból – niektóre osoby doświadczają bólu lub dyskomfortu w zmienionych chorobowo miejscach,
- łuszczenie się skóry – może pojawić się łuszczenie skóry głowy, przypominające łupież,
- utrata włosów w plackach – włosy mogą zacząć wypadać na małych obszarach przypominających niewielkie placki, które z czasem się powiększają.
Jak leczyć łysienie bliznowaciejące?
Leczenie łysienia bliznowaciejącego jest trudne i wymaga interdyscyplinarnego podejścia. Kluczowe jest szybkie rozpoznanie i rozpoczęcie terapii, aby zapobiec dalszemu postępowi choroby. Jak zatrzymać łysienie bliznowaciejące? Leczenie zazwyczaj obejmuje:
- leki przeciwzapalne – kortykosteroidy w postaci miejscowej lub doustnej mogą pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego,
- leki immunosupresyjne – leki takie jak metotreksat lub cyklosporyna są stosowane w celu hamowania nadmiernej aktywności układu odpornościowego,
- antybiotyki – w przypadku infekcji bakteryjnych antybiotyki mogą być konieczne do leczenia podstawowego zakażenia,
- leczenie przeciwgrzybicze – w przypadku zakażeń grzybiczych stosuje się leki przeciwgrzybicze,
- leczenie miejscowe – specjalne preparaty do stosowania na skórę głowy mogą pomóc w złagodzeniu objawów i poprawie kondycji skóry.
W niektórych przypadkach leczenie może obejmować kombinację powyższych metod. Ważne jest, aby pacjenci pozostawali pod opieką dermatologa lub specjalisty od chorób włosów – trychologa.
Niestety w miejscu, gdzie powstały blizny, mieszki włosowe zostały trwale uszkodzone. W takim przypadku jedynym sposobem na odzyskanie owłosienia jest przeszczep włosów. Przed decyzją o zabiegu warto najpierw zastanowić się, jaką metodę przeszczepu włosów wybrać?
Łysienie bliznowaciejące a przeszczep włosów – czy warto?
Przeszczep włosów jest popularnym rozwiązaniem wśród wielu osób borykających się z różnymi formami łysienia, jednak w przypadku łysienia bliznowaciejącego sytuacja jest bardziej skomplikowana. Blizny powstałe w wyniku tego schorzenia mogą utrudniać przeszczepianie włosów, ponieważ obszary bliznowate mogą nie być odpowiednim środowiskiem dla nowych mieszków włosowych.
Mimo to, w niektórych przypadkach przeszczep włosów może być skuteczny, zwłaszcza jeśli choroba jest pod kontrolą, a stan zapalny został opanowany. Szacuje się, że w przypadku włosów w obrębie blizny około 30% przeszczepionych mieszków nie przyjmie się. Przed podjęciem decyzji o przeszczepie włosów, konieczna jest konsultacja z doświadczonym dermatologiem, który oceni, czy pacjent jest odpowiednim kandydatem do zabiegu.
Szczególną popularnością cieszą się przeszczepy włosów FUE (z ang. Follicular Unit Extraction). To jedna z najnowocześniejszych i najczęściej stosowanych technik transplantacji włosów. Charakteryzuje się minimalnie inwazyjnym podejściem, które pozwala na uzyskanie naturalnie wyglądających rezultatów przy jednoczesnym skróceniu czasu rekonwalescencji.
Metoda FUE polega na pobieraniu pojedynczych jednostek mieszkowych z obszaru dawczego (zwykle tył lub boki głowy) i przeszczepianiu ich w obszary biorcze, gdzie występuje utrata włosów. Każda jednostka mieszkowa zawiera od jednego do czterech włosów. W przeciwieństwie do starszych metod przeszczep FUE nie wymaga wycinania pasków skóry, co redukuje ryzyko powstania dużych blizn i skraca czas gojenia.
Podsumowując, łysienie bliznowaciejące jest złożonym i wymagającym schorzeniem, które wymaga starannej diagnozy i leczenia. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie interwencje mogą znacząco poprawić jakość życia pacjentów oraz zminimalizować utratę włosów. Przeszczep włosów w przypadku łysienia bliznowaciejącego jest możliwy, ale wymaga indywidualnej oceny i starannego planowania.
